Våkna til finevær ut vinduet på Spiterstulen. Etter gårsdagens langtur, tok vi det litt rolig på heimreisedagen og valgte nærliggande Styggehø som vi alltid har studert fra vi første gang kom til Spiterstulen. Ruta opp ser du på bildet. Opp (litt til venstre for sekken til Stig) langs fordypningen i fjellet, opp i skaret tok vi til venstre under snøfeltet over hodet til Stig. Vidare mot for
toppen (over handa til Jan Einar), så mot hovedtoppen ca 15 min lenger inne på fjellet.
Jan Einar overraska med et varmt måltid Real turmat på sin smarte JetBoil, og vi nådde toppen kl 13:30 (med start kl 09.15).
Ned frå hovedtoppen trakka eg feil på en stein og tok meg for med handa. Det medførte ei kraftig lårhøne som eg sleit med nedover, i tillegg til en skade i handa som tok et par måneder å lege nok til å klatre med den igjen.
Spiterstulen frå fortoppen (motsatt av bildet øverst)
Det største problemet problemet på turen (crux'et) var å komme over elvene heilt nede i dalen pga stor vassføring.
Helt enig; vading av en ettermiddags-diger Visa var utfordringen på turen. Og vading av stri elv med ujevn bunn; det er med skoa på!! Isøks er flott å sondere dybden med også, og støtte seg med ved behov.
SvarSlett